YAŞAMDAN PARÇALAR 1

Herkese Merhaba,

Çocukluğum ve ilk okul yıllarım Orta Anadolu’da küçük bir kasabada geçti. Evimiz , bahçemiz, bağımız, tarlamız vardı. Babam öğretmen annem becerikli bir ev hanımıydı. Ailem o günün şartlarına göre kültürlü sayılırdı. İkinci dünya harbinin tam ortasında büyüdük. Ekmek karneylendi. Annem fındık - nohut kavurarak kahve yapardı babama. Çayda çok zaman tatlandırıcı olarak çekirdeksiz üzüm yerdik.

Yazlar bağda bahçede anneme yardım etmekle geçirirdim.Bahçede sebzeleri sulamak , bağda meyve toplamak biricik zevkimdi. Oyuna pek vakit kalmazdı,günlerim yorgunlukla biter yatağa zor düşerdim.O nedenle de okulu çok özlerdim.

İlk Okula başlamam çok hoş oldu.Teyzemlerin evinde sevgili Adviye ve Ziynet ablalarım (büyük amcamın kızları) oturuyordu. Adviye ablam Necmi Muammer İlk Okulunda öğretmendi. 1935 yılı okul dönemi başlayınca beni elimden tutup okula götürdü. O yıl kendisi birinci sınıf öğretmenliği yapacakmış. Ben altı yaşımda Adviye Öğretmen’le kayıtsız ilkokula devam ettim. Bir süre sonra başarılı bir talebe gibi dersi dinlediğimi ve öğrenmeyi sevdiğimi görünce yıl sonuna kadar sınıfta oturtarak ilk yılıdoldurttu. Ertesi sene direk ikinci sınıfa kaydedildim. Ablam bana bir yıl kazandırdı. Bana beyaz badem şekeri bisküvi verirdi. Hep birlikte bizim bahçede oturur dut yerdik.

 

Orta Okul kasabanın ortasındaki tepenin üzerindeydi. (Tokat’ın ZİLE kazası)Birgün okuldaki etütde ders çalışırken ovada kara dumanını tüttüre tüttüre gelen trreni gördüm, on iki yaşındaydım ve o anda “ BENDE BİRGÜN TRENE BİNERMİYİM ACABA” diye söylendim , henüz şehirden beş kilometre uzaklıktaki istasyona gitmemiştim. Bu sözü ömrümce unutmadım, Bu söz nerden geldiğimi bana hep hatırlattı. Yaşamım süresi içersinde , Uzay araçları hariç Uçak gemisi ve Denizaltı da dahil bütün araçlara bindim bazılarını kullandım.

Orta Okulu bitirdim . Annemin ölümünün ikinci haftasında Konya’da Kuleli Askeri Lisesi imtihanlarına gittim kazanıp Kuleli Askeri lisesi birinci sınıfına kaydoldum (1945). Okulumuz 1947 yazında İstanbul’a taşındı.İstanbul’da Çengelköy’de canım boğazı seyrede seyrede 1949 yılında mezun oldum.

Kara Harbokulunu 1951 Ağustos’unda Hava Asteğmeni olarak bitirdim. Sonra Eskişehir’de uçuş okuluna gittim. Bir yıl uçuş eğitimi sonrası pilot teğmen olarak Eskişehir’de Hava Kuvvetleri Birinci Hava Üssü 111 Filoya tayin edildim.

Sonraki yıllarda ; Nato 6’cı ATAF ,Kayseri İkmal Merkezi Elektronik Atelyeler şefliği , Erkilet Ulaştırma gurubu ve son olarak 3’cü Ana Jet Eğitim Üssünde görevler yaptım.

Eskişehir’de, Birinci Hava Üssü 111 Filoda uçuşlara başladığımızda Türk Hava Kuvvetleri aktif görev yapan (nakliye uçakları hariç ) filolarını Jet motorlu uçaklara dönüştürdü. Jet motorlu uçaklara geçişten dolayı birçok devre arkadaşım şehit oldu.

Genç yaşta hüzünlü olaylar yaşadık.Daha yirmi üç yaşında ; on yıl aynıokulda okuduğum beraber sıraları paylaştığım birlikte eğitime çıktığım; on iki ayın on ayında aynıyatakhanede yattığım aynı yemekhanede yemek yediğim arkadaşları,kardeş kadar yakınlarımı kaybetmek inanılmaz acılar yaşattıbizlere.

Üç yıl 6.cı ATAF Nato’da, ( İzmir Şirinyer ) üç ay Napoli Airsouth karargahında, onsekiz ay Amerika ( Mississipi ) Keeslar Airborn Elektronik Okulunda, üç ay Belçika’da Bell Telefonda dört ay Stokholm’da Ericsson eğitim merkezinde altı hafta İngiltere’de (Manchester yakınında ) GSM eğitimleri gördüm.

Camiasına 1945 kırkbeşTemmuz’unda girdiğim Silahlı Kuvvetlerden , 1970 Kasım’ında beş yıllık binbaşıyken kızlarımı dışarıda okutma gayesiyle istifa ederek ayrıldım. Hava Kuvvetlerindeki görevimden ayrılışımdan onbeş gün sonra da Kanada’ya uçtum.